Częstość występowania otyłości u dzieci w europejskich krajach wysokorozwiniętych oszacowano na około 10-15%, w USA odsetek ten sięga 25%. W Polsce analizy statystyczne wskazują na częstość występowania otyłości u 2,5-12% dzieci. Nadwaga, a potem otyłość u dzieci i u nastolatków rzadko jest „winą” genów czy schorzeń. Zwykle jest to skutek stylu życia – nieprawidłowego odżywiania i braku ruchu. Dodatkowy balast obciąża zdrowie i źle wpływa na psychikę. Poczucie mniejszej wartości i kompleksy powodują izolację dziecka i poczucie osamotnienia. Dlatego z nadwagą powinniśmy walczyć. To niełatwe zadanie, gdyż sam zainteresowany jest często przewrażliwiony na swoim punkcie i łatwo go urazić. Nadwaga i otyłość u dzieci wywierają negatywny wpływ na ich samopoczucie. Dzieci otyłe są często dyskryminowane i krytykowane – i to nie tylko przez swoich kolegów oraz koleżanki, ale także przez dorosłych. Znacznej otyłości często towarzyszą stany depresyjne oraz niska samoocena. Takie zaburzenia psychologiczne mogą mieć trwały charakter.
Ponadto u dzieci i młodzieży z otyłością stwierdza się częstsze niż u ich zdrowych rówieśników występowanie poważnych problemów fizjologicznych. Do typowych zaburzeń należą: zbyt szybkie tempo wzrastania i dojrzewania, wysoki poziom cholesterolu, cukrzyca, stłuszczenie wątroby i kamica żółciowa. Rzadziej występujące powikłania to nadciśnienie, guzy mózgu, bezdechy w czasie snu i powikłania ortopedyczne.
Otyłość w wieku dziecięcym jest istotnym czynnikiem ryzyka wystąpienia otyłości u dorosłych. Na przykład jeśli dziecko powyżej 3. roku życia jest otyłe, to istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że również w wieku dorosłym będzie miało problemy z nadwagą.

Co może zrobić rodzic?

  1. Wyeliminuj jedzenie typu fast-food i siedzenie godzinami przed telewizorem.
  2. Ogranicz tłuste i słodkie pożywienie. Po prostu go nie kupuj.
  3. Dbaj o systematyczne posiłki, 4-5 dziennie.
  4. Ucz dziecko zasad prawidłowego odżywiania dostosowując wiedzę do wieku dziecka.
  5. Sam jedz prawidłowo-rodzice są ważnym wzorem dla dziecka, dziecko powinno jeść wspólnie z rodzicami podobne posiłki, nie może być na osobnej, drastycznej diecie.
  6. Powoli zwiększ aktywność fizyczną dziecka, wybierając sporty, które lubi.
  7. Towarzysz dziecku w trakcie posiłku i przy uprawianiu sportu.
  8. Dbaj o to, by dietetyczne posiłki były ładne, kolorowe i smaczne.
  9. Zawsze przyrządzaj zdrowe, smaczne posiłki do szkoły, zamiast dawać pieniądze na jedzenie.
  10. Rodzinne wypady do restauracji zastąp spacerem, wyprawą na basen czy na rower.
  11. Nie krytykuj wyglądu dziecka.

W przypadku pytań można zgłosić się do szkolnego gabinetu profilaktyki. Zapraszamy!


Opracowanie: mgr Renata Chruścik
Szkolny koordynator promocji zdrowia